نئاندرتال ها توانایی تكلمی مشابه انسان های امروزی داشتند
نئاندرتال ها نزدیک ترین اجداد ما نه فقط صدای خشن و بلند از خود منتشر نمی کردند بلکه می توانستند اصواتی مشابه انسان های امروزی تولید کنند. این مساله بر طبق مطالعه ای که قدرت شنوایی انسان های عصر حجر که حدود 40 هزار سال پیش منقرض شده اند را مدل سازی کرده است مشخص شد.
به گزارش بی دانلود به نقل از ایسنا و به نقل از سی ان ان، اینکه نئاندرتال ها و سایر اجداد انسان ها قدرت استفاده پیچیده از زبان گفتار را داشته اند یا خیر برای مدت ها موضوع سوال برانگیز در تکامل انسان ها بوده است. تحقیقات جدید که در روز دوشنبه انتشار یافته است نشان میدهد که نئاندرتال ها یک سیستم ارتباط صوتی داشته اند که می تواند شبیه به گفتار انسان ها باشد.
رولف کوام(Rolf Quam)، دانشیار و مدیر برنامه ی تحقیقات تکاملی در دانشگاه بینگهامتون(Binghamton) نیویورک در ایمیلی اظهار داشت: نئاندرتال ها می توانند تمام اصوات محدوده ی فرکانسی را تولید کنند که ما می توانیم. بنظر می رسد هیچ تفاوتی در توانایی تولید اصوات گفتاری وجود ندارد بدین سبب می توان گفت آنها می توانستند کلمات "سلام" و "باشه" را تلفظ کنند البته اگر این کلمات برای آنها معنایی داشت.
پژوهشگران می گویند: مطالعه ی تکامل زبان کار دشواری است برای اینکه بافت های نرم مغز و مجاری صوتی درون فسیل ها حفظ نشده اند اما خوشبختانه استخوان های شکل دهنده ی سیستم شنوایی حفظ شده اند. با کمک سی تی اسکن این گروه مدلی سه بعدی ساختند تا با بهره گیری از اطلاعات به دست آمده از ساختارهای فسیل شده ی گوش انسان خردمند، نئاندرتال ها و اجداد قدیمی تر آنها نحوه ی شنوایی نئاندرتال ها را بازسازی کنند.
حروف بی صدا
کوام اظهار داشت: این تحقیقات نخستین مطالعه ی جامع در مورد توانایی شنوایی نئاندرتال ها است که در آن بیش از ۳۰ متغیر همچون مجرای گوش، پرده ی گوش، استخوان های گوش و سایر بخش های آن که با هوا پر شده در نظر گرفته شده است. پژوهشگران قادر بودند تا مشخص کنند چگونه صوت از محیط وارد مجرای گوش شده به پرده ی گوش می رسد و از گوش میانی می گذرد و به گوش داخلی می رسد. فرآیندی که به آن انتقال صوت می گویند. این کار به دانشمندان کمک کرد تا پهنای باند که محدوده ی فرکانسی است که ۹۰ درصد اصوات در آن قرار دارند را اندازه گیری کنند.
کوام توضیح می دهد: این محدوده ای است که ما بهترین شنوایی را در آن داریم بااینکه اصوات خارج از این محدوده را نیز می شنویم. آنها دریافتند که پهنای باند در نئاندرتال ها از اجدادشان بزرگ تر است و بیشتر به انسان های امروزی شباهت دارد.
این تحقیق که در مجله ی "Nature Ecology & Evolution" انتشار یافته است، حاکی از آنست که حروف بی صدا در گفتار نئاندرتال ها افزایش یافته است. این حروف، گفتار انسان ها را از سایر زبان ها و اشکال ارتباطی در نخستی ها که تنها قادر به تولید حروف صدادار هستند جدا می کند.
زندگی پیچیده
کریس استرینگر(Chris Stringer) رهبر تحقیقات در زمینه ی اجداد انسان و استاد دانشگاه "Natural History Museum" در لندن می گوید: حالا خیلی از پژوهشگران باور دارند که نئاندرتال ها زندگی پیچیده ای داشته اند و ظرفیت گفتارشان را افزایش داده اند. یافته های باستانی اخیر نشان میدهد که آنها از جواهرات استفاده می کردند، آثار هنری خلق می کردند و آیین های خاص خودشان را داشتند که نشان میدهد آنها می توانستند به صورت نمادین فکر کنند و قوه شناختی مشابه انسان های امروزی داشته باشند.
او که در این تحقیقات شرکت نداشت اضافه کرد: نمی توان بر طبق این تحقیقات مشخص کرد که آیا آنها زبان گفتاری به پیچیدگی زبان ما داشته اند یا خیر برای اینکه این قابلیت مربوط به مغز است، نه مجاری صوتی و شنوایی.
الکساندر استوسل(Alexander Stoessel)، زیست شناس تکاملی در دانشگاه فردریش شیلر(Friedrich Schiller) آلمان که ارتباطات صوتی را مطالعه می کند می گوید که بطور کلی با نتایج تحقیقات موافق است اما او که مانند استرینگر در تحقیقات شرکت نداشت اشاره کرد این مدلها فرضیاتی در مورد بافت های نرم گوش فراهم نموده اند که در انتقال صدا بسیار موثر هستند. نئاندرتال ها و انسان های خردمند اولیه در مکان هایی مشابه هم زندگی می کردند و حتی گاهی فرزندانی از هم داشتند که در دی ان ای DNA ما مشخص است اما آیا می توانستند با یکدیگر صحبت کنند؟ صحبت کردن با مردم کشور همسایه دشوار است و من شک دارم که آنها نیز زبانی مشترک داشتند اما فکر می کنم به شکلی دیگر با هم ارتباط برقرار می کردند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب