پژوهش عضو هیات علمی دانشگاه تهران از مصرف آب در قسمت کشاورزی
به گزارش بی دانلود، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران اظهار داشت: به غلط ادعا می شود که بخش کشاورزی مصرف کننده بیشتر از ۹۰ درصد منابع آبی کشور است، در حالیکه مطالعات دقیق این سهم را در حدود ۷۰ درصد نشان داده است.
به گزارش بی دانلود به نقل از دانشگاه تهران، پژوهش تازه دکتر علی اکبر براتی استادیار گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران نشان داده است که عدم بهره برداری بهینه از نزولات جوی، مهم ترین علت کم آبی در ایران است.
علی اکبر براتی، عضو هیأت علمی دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، در رابطه با رویکرد این پژوهش اظهار داشت: در موضوعات پیچیده ای همچون بحران آب نمی توان نگاهی صرفا استقرایی یا قیاسی داشت، چونکه این بحران با مسائل دیگری همچون انرژی، غذا، گرمایش زمین، تغییر کاربری اراضی و غیره، گره خورده است.
عضو هیأت علمی دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران اضافه کرد: از طرفی در دهه های اخیر به علت رشد سریع دانش و بهبود سطح استانداردهای مختلف زندگی جمعیت به سرعت افزایش پیدا کرده است. بعنوان نمونه جمعیت ایران از کمتر از ۱۰ میلیون نفر در سال ۱۳۰۰ به بیشتر از ۸۷ میلیون نفر افزایش پیدا کرده است و پیش بینی می شود ایران در سال ۲۰۵۰ جزو ۱۰ کشور پرجمعیت جهان به شمار آید.
وی افزود: این خود به مفهوم تقاضای بیشتر برای غذا، کالا و سایر خدمات خواهد بود که خود افزایش تقاضا برای انرژی، زمین و آب را به همراه خواهد داشت و به نوبه خود، زمینه ساز انتشار بیشتر گازهای گلخانه های و گرمایش بیشتر زمین است. این مساله، تغییرات بیشتر از پیش اقلیمی را به همراه خواهد داشت که ریشه خیلی از مسائل اساسی بشر کنونی همچون بحران آب، غذا، انرژی و غیره است.»
مدیر گروه مدیریت و توسعه کشاورزی دانشگاه تهران اضافه کرد: «مرور شاخص فالکن مارک (سرانه آب تجدیدپذیر در هر جامعه) در ایران و پیشبینی روند آن حاکی از گسترش و تشدید تنش و بحران آبی در سالهای آتی است. شاخص فالکن مارک بر مبنای پیشبینی های این مطالعه طی ۵۰ سال آینده به کمتر از ۵۰۰ واحد خواهد رسید. در حالیکه مقدار ۱۷۰۰ در این شاخص به مفهوم کمبود آب است. ازاین رو باید از الان چاره ای اساسی در این خصوص اندیشیده شود.
این پژوهشگر حوزه مدیریت کشاورزی در رابطه با نتایج بهره گیری از نگاه سیستمی در بررسی بحران آب در ایران اظهار داشت: هر گونه بحرانی حاصل نوعی عدم تعادل بین دو سوی عرضه و تقاضا است و بحران آب هم از این قاعده مستثنی نیست. کشاورزی یکی از عوامل اصلی سمت تقاضا است و بی شک بهره وری پایین مصرف آب در این بخش وجود دارد، اما به غلط ادعا می شود که بخش کشاورزی مصرف کننده بیشتر از ۹۰ درصد منابع آبی کشور است، در حالیکه مطالعات دقیق این سهم را در حدود ۷۰ درصد نشان داده است.
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران اضافه کرد: پژوهش اخیر از آن حکایت می کند که ریشه اصلی بحران کم آبی ایران در عرضه آب است، چون که بیشتر از ۷۴ درصد از حجم نزولات جوی در ایران در سالهای گذشته به صورت تبخیر و تعرق از دسترس خارج می شده است. از سویی هر درجه افزایش در میانگین دما، باعث افزایش ۵ تا ۷ درصدی در حجم تبخیر و تعرق خواهد شد و با عنایت به افزایش ۱.۵ درجه ای میانگین دمای کشور طی ۳۰ سال قبل و پیشبینی افزایش ۲.۵ درجه ای طی ۳۰ سال آینده که خود به طور عمده ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای از جانب صنعت و جامعه شهری است، حجم قابل توجهی از آب در دسترس کشور در سالهای آینده عملاً غیرقابل دسترس خواهد بود. این میزان به مراتب بالاتر از سهم مصرفی بخش کشاورزی است.
براتی اضافه کرد: این پژوهش گویای این نکته است که در سیاست گذاری و برنامه ریزی در رابطه با آب، باید مسائل عرضه آب و همینطور ضرورت مبارزه با پدیده انتشار گازهای گلخانه های و گرمایش زمین را در نظر داشت. رفع این بحران مستلزم نگاهی دو سویه به هر دو سمت تقاضا (از طریق افزایش بهره وری مصرف آّب) و بخصوص عرضه (کاهش حجم تبخیر و تعرق از راه مقابله با پدیده گرمایش زمین) است.
دستاوردهای این پژوهش که با همکاری پژوهشگرانی از کوئینزلند استرالیا و دانشگاه جیرفت انجام شده است، به صورت مقاله ای در شماره اخیر نشریه معتبر Science of the Total Environment با ضریب تاثیر ۹.۸ به چاپ رسیده و از اینجا قابل دسترس است.
منبع: beedownload.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب