استفاده از روكش پلیمری برای كمك به اتصال ایمپلنت به استخوان
پژوهشگران اسپانیایی یك روكش پلیمری توسعه داده اند كه به جفت و جور شدن ایمپلنت ها روی استخوان كمك می نماید.
به گزارش بی دانلود به نقل از ایسنا به نقل ا زنیواطلس، هرگاه فردی استفاده از یک ایمپلنت استیل، مانند یک مفصل ران مصنوعی را آغاز کند، همیشه این خطر وجود دارد که ایمپلنت با استخوان اطراف محل خود خوب جفت و محکم نشود و در نتیجه از بدن جدا شده و بیفتد.
در این راستا، پژوهشگران دانشگاه "مالاگا"، موسسه فناوری جزایر قناری و شرکت زیست فناوری "آستیوبونکس"(Osteobionix) یک روکش جدید طراحی نموده اند که از بروز این اتفاق جلوگیری می کند.
این روکش پلیمری جهت استفاده بر روی سطح پروتزهای تیتانویم طراحی شده و قطعه ای از پروتئین فیبرونکتین را در خود جای داده است. این ماده بطور طبیعی در بدن تولید می شود و سلول های موجود در بافت استخوان مجاور را هدف قرار می دهد تا به روکش راه یابد.
بطور خاص، قطعه فیبرونکتین، دامنه RGD خوانده می شود و از سه آمینو اسید به اسامی آرژنین، گلیسین و آسپارتات تشکیل شده است.
مولکول های RGD، برای پروتئین های سلول های استخوانی قلابی شکل بعنوان نقاط اتصال دهنده عمل می کنند.
این خاصیت نه فقط بافت استخوانی مجاور را به پروتز ایمن تبدیل می کند، بلکه با خود سلول نیز ارتباط برقرار می کند تا به روکش بچسبد.
در مقابل، از آنجائیکه ایمپلنت های بدون روکش، "RGD" کمی دارند، ممکنست سلول های استخوانی آنها را بعنوان یک ماده سازگار تشخیص ندهند.
اگر کار تحقیقاتی پژوهشگران اسپانیایی توسعه بیشتری یابد، این روکش می تواند داروهای ضدالتهابی و آنتی بیوتیک ها را نیز در خود جای دهد تا احتمال تزریق، عفونت یا عوارض دیگر کمتر شود.
نتایج این پژوهش در مجله "Polymers" منتشر شد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب