سفر به دنیای یك استارت آپ و شركت دانش بنیان ایرانی؛
ای کاش یک پارک فناوری پردیس در غرب تهران هم بود!
خیلی از استارت آپ ها و شرکت های دانش بنیان مستقر در غرب تهران، با مشکلاتی مختلفی خصوصاً کمبود فضای کارگاهی مواجهند و وجود فضایی مشابه ˮپارک فناوری پردیسˮ در غرب تهران، حسرتی است که بر دل بسیاری از این شرکتها مانده است.
به گزارش بی دانلود به نقل از ایسنا، اگر گذرتان به شهرک صنعتی زاگرس در شهر قدس افتاده باشد، با سوله ها و کارگاه های کوچک، اما مختلفی روبرو می شوید که در هرکدام، محصولی تولید یا خدمات فنی ارائه می شود. جالب است بدانید برخی شرکت های دانش بنیان و استارت آپ ها در این شهرک فعالیت می نمایند که ماهیتی متفاوت با غالب کارگاه های این منطقه دارند!
در یکی از کوچه پس کوچه های ساکت و آرام این شهرک، روبروی درب یکی از سوله ها توقف می نماییم. یک درب بزرگ آبی رنگ که نام و نشانی بر سردرب آن نصب نشده است، اما در پشت این همه سادگی و سکوت، جوانانی مستعد و با انگیزه، مشغول فعالیت هستند.
در این سوله کارگاهی که با هزینه شخصی تامین شده است، یک شرکت دانش بنیان و یک استارت آپ مستقر در شتاب دهنده پارک علم و فناوری شریف فعالیت می نمایند. یک حیاط کوچک، یک سوله و ساختمانی نه چندان بزرگ که تابلوی نقره ای رنگ بر دیوار آن نصب شده است.
پیش از ورود به این مجموعه شاید تصور کنید که با کارگاه خاصی روبرو خواهید شد، اما واقعیت رنگ و بویی دیگر دارد. کارگاهی کوچک، ساده و معمولی که در عین حال بگفته مدیران آن، محصولاتی تولید می کند که برای اولین بار در ایران عرضه می شوند.
یک دیوار، این سوله نه چندان بزرگ را به دو قسمت تقسیم کرده است و شرکت دانش بنیان در یک بخش و استارت آپ "بسازیم" در سوی دیگر سوله مستقر شده اند. کارگاه کوچک و جمع وجور این استارت آپ حدود ۷۰ متر است که میزها، ابزارها، قفسه ها آنرا احاطه کرده اند.
محیط کارگاه به حدی کوچک و فضای بین میزها و ماشین آلات آن چنان تنگ است که دو نفر نمی توانند در کنار هم بایستند. هنگام راه رفتن در این کارگاه باید مراقب بود تا روی قطعاتی که در کف زمین قرار دارند، پا نگذارید. این شرایط به علت کوچک بودن فضای محیطی است.
اگرچه فضای کارگاه دست و پاگیر است، اما اعضای فعال و پویایی دارد. گویا محدودیت های مکانی، تأثیری بر کیفیت کار آنها ندارد و به دنبال تحقق هدف شان هستند. اعضای این تیم استارت آپی بااینکه به محدودیت های فضای کارگاه عادت کرده اند، اما بطور قطع تامین یک فضا بزرگ تر و مجهزتر می تواند به توسعه کارهای این جوانان با انگیزه و مشتاق، کمک بیشتری کند.
در ابتدای ورودی کارگاه، قفسه هایی نصب شده است که جعبه های نگهداری قطعات الکترونیکی با رنگ های متفاوت روی آن قرار دارد و بردهای الکترونیکی سبز رنگ در کنار این جعبه ها خودنمایی می کنند. قفسه ها آنچنان شلوغ است که پیدا کردن یک قطعه الکترونیکی خاص در بین اینهمه قطعه ریز و درشت، گیج کننده و مثل یافتن سوزن در انبار کاه به نظر می آید، اما تیم الکترونیک مجموعه، کار خودرا بلد است.
در کنار هر میز، جوانی سربه زیر و آرام مشغول انجام کاری است؛ لحیم کاری، ساخت بُرد، اندازه گیری، کنترل کیفی و بسته بندی. در سوی دیگر این کارگاه کوچک، جوان دیگری مشغول بررسی سفارش های ثبت شده در وب سایت مجموعه است.
وارد بخش دیگر سوله که می شویم، هُرم گرمای مشعل صنعتی که ازطریق یک بشکه پوشانده شده، صورت را نوازش می کند. بااینکه این بخش کارگاه بزرگتر است، اما بازهم پاسخگوی نیاز آنها نیست. ماشین ها بسیار نزدیک به هم چیده شده اند و عبور از میان دستگاهها را دشوار کرده است.
در بخش بزرگتر سوله، شرکت دانش بنیان "ایده پردازان ناظر اول کیفیت" مستقر است. در گوشه ای از این سوله، یک دستگاه چوبی قدیمی خودنمایی می کند که بگفته مدیر شرکت، اولین ساخته او است که به علت مشکلات مالی با ارزان ترین قطعات تولید شده است.
از رینگ سمند تا تیغ اصلاح، همچون قطعات نسبتاً عجیبی هستند که در این کارگاه برای ساخت دستگاه های مختلف مورد استفاده قرار گرفته اند. بگفته یکی از پرسنل، شرکت های دانش بنیان به دلیل ماهیت تحقیقاتی و تکنولوژی بالایی که دارند، به طور معمول دیربازده تر هستند و بنا بر این از قطعات ساده و به اصطلاح دم دستی (در ساخت برخی قطعات و دستگاه ها) استفاده می نمایند.
مدیر این شرکت دانش بنیان هم تصریح می کند: اگر میزان سرمایه این شرکتها بیشتر شود، بطور قطع تعداد محصولات و خط تولید کالا افزایش خواهد یافت. کمبود منابع مالی بر تعداد محصولات تولیدی تأثیرگذار است، بطور مثال موفق به ساخت یک کارتریج برای دستگاه های چاپگر شده ایم که تنها ایالات متحده به فناوری آن دسترسی دارد. همین طور موفق به ساخت یک نوع چاپگر شده ایم که قبل از دستگاه مورد نظر ما، دو نمونه خارجی در ایران وجود داشت.
کوچک بودن فضای کارگاهی این دو استارت آپ و شرکت دانش بنیان کاملاً مشهود بود. بطور قطع، فضای کارگاهی بزرگ تر می تواند فرصت و امکانات بیشتری در اختیار این گروه ها قرار دهد تا بتوانند کارهای خودرا به شکل بهتری توسعه دهند.
مدیر این شرکت دانش بنیان معتقد می باشد، فضای کارگاهی یکی از نیازهای مهم شرکت های دانش بنیان و استارت آپی مستقر در غرب تهران است و راه اندازی یک پارک فناوری مشابه آنچه در شرق تهران وجود دارد - پارک فناوری پردیس - می تواند بخش اعظمی از مشکلات شرکت های مستقر در غرب تهران را حل کند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب