دستاورد جدید دانشمندان:
استفاده از سوسک سایبورگ برای نظارت بر مناطق خطرناک
بی دانلود: یک تیم پژوهشی بین المللی، سیستمی را طراحی و آنرا روی سوسک سایبورگ نصب کردند تا با کنترل ازراه دور از آن برای نظارت بر مناطق خطرناک بهره گیرند.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه سای تِک دیلی (SciTechDaily)، یک تیم پژوهشی بین المللی به سرپرستی پژوهشگران مؤسسه پژوهشی رایکِن در ژاپن، سیستمی را برای ساخت نوعی سوسک سایبورگ با قابلیت کنترل ازراه دور مهندسی کرده اند. این سوسک مجهز به یک ماژول کنترل بی سیم کوچک است که یک باتری شارژشدنی متصل به سلول خورشیدی نیروی آنرا تامین می کند.
سایبورگ Cyborg به موجودی گفته می شود که اعضای بدنش هم از اجزای ارگانیک و هم از اجزای بیومکاترونیک تشکیل شده است.
با وجود وسایل مکانیکی، مواد الکترونیکی فوق باریک و مواد انعطاف پذیر به حشرات اجازه می دهند آزادانه حرکت کنند؛ این دستاوردها استفاده از سوسک سایبورگ را ممکن می کند.
دانشمندان کوشیده اند سوسک سایبورگ را طوری طراحی نمایند که قسمتی از آن حشره و قسمتی از آن ماشین باشد و در مناطق خطرناک، بر محیط نظارت کند. برای این منظور لازم است پژوهشگران بتوانند این حشرات را ازراه دور به مدت طولانی کنترل کنند؛ این امر مستلزم کنترل بی سیم قطعات پای حشره است که یک باتری شارژشدنی کوچک آنرا تغذیه می کند.
حفظ شارژ کافی باتری متصل به حشره، ضرورت دارد. هیچ کس نمی خواهد انبوهی از سوسک های سایبورگ ناگهان از کنترل بیرون بروند و در این طرف و آن طرف پرسه بزنند.
می توان ایستگاه هایی برای شارژ باتری ایجاد کرد؛ اما نیاز به بازگشت و شارژ مجدد ممکنست برای ماموریت هایی که از نظر زمانی حساس هستند، اختلال بوجود آورد. بنابراین، بهترین کار، استفاده از یک سلول خورشیدی داخلی است تا خیال همه را از پربودن شارژ باتری راحت کند.
به هر حال گفتن این حرف ها بسیار آسان تر از انجام آنها است. برای نصب موفقیت آمیز این دستگاهها روی سوسکی با سطح محدود، تیم مهندسی باید یک کوله پشتی ویژه و ماژول های سلول خورشیدی آلی فوق نازک طراحی می کردند. آنها همین طور باید یک سیستم چسبندگی ایجاد می کردند که ماشین آلات را برای مدت طولانی متصل نگه می داشت و در عین حال امکان انجام حرکات طبیعی را فراهم می کرد.
تیم پژوهشی از سوسک های ماداگاسکار استفاده کردند که حدود ۶ سانتی متر طول دارند. آنها ماژول کنترل بی سیم پا و باتری لیتیوم پلیمر را با بهره گیری از یک کوله پشتی با طراحی ویژه به بالای قفسه سینه سوسک متصل کردند. آنها از روی اندام یک سوسک مدل سازی کردند و سپس با یک پلیمر کشسان آنرا بصورت سه بعدی چاپ کردند. حاصل، یک کوله پشتی بود که بصورت تمام و کمال با سطح انحنادار سوسک، مطابقت یافته بود و این امکان را فراهم می کرد که دستگاه الکترونیکی سفت و سخت، به مدت یک ماه روی قفسه سینه سوسک ثابت بماند.
ماژول سلول خورشیدی آلی فوق نازک با ضخامت چهار هزارم میلی متر در قسمت پشت شکم نصب گردید.
دانشمندان در نظر دارند در آینده همین سیستم را با اندام سایر حشرات و شاید حشرات پرنده مانند سیکادا انطباق دهند.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب