جلوگیری از چندین نوع سرطان با تزریق یک واکسن
به گزارش بی دانلود یک ویروس شناس ضمن اشاره به این که واکسن ها نقش بسیار زیادی در جلوگیری از سرطان های ناشی از ویروس ها دارند، می گوید تنها تزریق یک واکسن برای جلوگیری از مبتلا شدن به چند نوع سرطان کافی است.
به گزارش بی دانلود به نقل از ایسنا و به نقل از کانورسیشن، نزدیک به ۲۰ درصد از سرطان ها در سرتاسر جهان بوسیله ی یک عامل ویروسی ایجاد می شوند. این ویروس ها تا مدت ها بعد از آنکه در ابتدا فرد را آلوده می کنند، باعث سرطان نمی شوند، بلکه در عوض، ویروس ها به سلول هایی که کنترل کننده هستند، می آموزند که چگونه از فرایند طبیعی بیولوژیکی مرگ سلولی فرار کنند. این استراتژی، این سلول های تغییر یافته را در مسیری برای تغییرات ژنتیکی دیگر قرار می دهد که می تواند سال ها بعد سبب ایجاد سرطان شود.
"رونالد دسروزیرس"(Ronald C. Desrosiers) استاد پاتولوژی و معاون پژوهشی دانشگاه میامی می گوید: من بعنوان یک میکروبیولوژیست و محقق ویروس شناس به دنبال این هستم که بفهمم ویروس ها چگونه بر سلول های زنده و سلامت افراد آلوده تاثیر می گذارند. این ویروس های خاص، هم به علت اثرات شان بر بیماران و هم به علت راه های بالقوه درمان یا جلوگیری از آنها، منحصر به فرد و جالب هستند.
چشم انداز ویروسی
همه ویروس های شناخته شده را میتوان در ۲۲ خانواده مجزا طبقه بندی کرد. پنج مورد از این خانواده ها «پایدار» نامیده می شوند، چونکه بمحض این که فرد مبتلا می شود، آن ویروس تا آخر عمر در بدن او باقی می ماند. یک مثال از این خانواده، ویروس تبخال است که سبب آبله مرغان در کودکان می شود و می تواند بعداً در زندگی به صورت "زونا" هم ظاهر شود. این قابلیت در زنده ماندن در دراز مدت به انتشار ویروس از فردی به فرد دیگر کمک می نماید.
هفت ویروس شناخته شده وجود دارند که می توانند سبب سرطان شوند. پنج نوع از آنها اعضای خانواده ویروس های پایدار هستند. ویروس "پاپیلوم انسانی" که معمولا بعنوان HPV نام برده می شوند و بعنوان عامل سرطان دهانه رحم شناخته می شود، از خانواده پاپیلوم ها هستند. ویروس "اپشتین-بار"(Epstein-Barr) که سبب "لنفوم هاجکین" می شود از این خانواده است. ویروس "تی-لنفوتروپیک انسانی" که می تواند سبب ایجاد نوعی سرطان خون شود، همان چیزی است که بعنوان "رتروویروس" شناخته می شود و "سلول پلیومای مرکل" که سبب سرطان "سلول مرکل" می شود از خانواده "پلیوما" است.
"ویروس پاپیلوم انسانی" یا HPV ویروسی است که بیشتر از همه در زمان آمیزش جنسی و از راه تماس مستقیم بین پوست افراد انتقال می یابد. بیشتر از ۱۰۰ گونه مختلف از HPV وجود دارد. اغلب مردان و خانمهایی که گرفتار این عفونت هستند از این مورد بی خبر هستند، چونکه در بدن آنها علایم یا مشکلات بهداشتی ایجاد نمی گردد. اما در بعضی از موارد، انواع خاصی از HPV می توانند در قسمت های مختلف بدن سبب ایجاد زگیل(توده غیرطبیعی و غیرسرطانی بر روی پوست) یا زگیل تناسلی بشوند. در موارد دیگر، انواع خاصی از HPV می توانند ضایعات پیش سرطانی(یعنی نواحی دارای بافت های غیرطبیعی) یا سرطان ایجاد نمایند.
"ویروس پسگرد" یا رتروویروس هم یک ویروس آران ای است که خویش را با استفاده از آنزیم وارونویس در سلول میزبان بازتولید می کند تا دی ان ای خویش را از روی ژنوم آران ای بسازد. دی ان ای ساخته شده در ژنوم سلول میزبان یکپارچه می شود. از این به بعد ویروس بعنوان بخشی از دی ان ای میزبان نسخه برداری می شود. از مهم ترین رتروویروس ها میتوان به ویروس اچ آی وی اشاره نمود که سبب ایدز می شود.
"لنفوم هاجکین" نوعی از لنفوم ها است. لنفوم نوعی سرطان خون است که منشأ سلول های سرطانی از گلبول های سفید خون و از گروه لنفوسیت ها هستند. باآنکه بیماری هاجکین امکان دارد در تمامی سنین دیده شود، شایع ترین سن شیوع آن بین ۱۵ تا ۳۵ سالگی و پس از ۵۵ سالگی است و در مردان شایع تر است.
همه این ویروس های مذکور حاوی کد ژنتیکی برای یک یا چند پروتئین هستند که به سلول ها می آموزند چگونه از مرگ سلولی جلوگیری نمایند و به صورت مؤثر آنها را جاودانه کرده و رشد سلولی را تقویت می کنند. سلول های سرطانی که از این ویروس های سرطان زا ایجاد می شوند، حتی زمانی که سال ها بعد از عفونت اولیه ظاهر شوند، همگی حاوی اطلاعات ژنتیکی ویروس های اصلی خود هستند. اما تنها درصد کمی از افرادی که به یکی از این پنج ویروس آلوده می شوند، در نهایت به سرطان کامل در رابطه با آن مبتلا می شوند.
اما دو ویروس دیگر به نام "هپاتیت B" در خانواده "هپادنا" و ویروس "هپاتیت C" در خانواده "فلاوی" تا حدودی متفاوت هستند. اغلب افراد آلوده به این ویروس ها می توانند از راه سیستم ایمنی بدن خود با عفونت مبارزه کنند و این ویروس ها را از بین ببرند.
با این وجود، در افرادی که قادر به مبارزه با عفونت نیستند، عفونت های طولانی مدت این ویروس ها اغلب سبب صدمه شدید کبدی می شود. این افراد در معرض خطر مبتلا شدن به شکلی سرطان کبد به نام "کارسینوم کبدی" هستند، چونکه تلاشهای بدن برای ترمیم بافت صدمه دیده کبد، احتمال جهش در رابطه با سرطان را زیاد می کند، اما نکته اینجاست مانند همان کاری که پنج ویروس سرطان زای دیگر با سلول هایی که هدف قرار می دهند، انجام می دهند، خود این ویروس ها به سلول های کبدی یاد نمی دهند که جاودانه شوند یا خودشان را تغییر دهند.
این سرطان های ناشی از ویروس، تهدیدی جدی برای سلامتی هستند. بعنوان مثال، "کارسینوم کبدی" تقریباً ۸۰۰ هزار نفر را در سال قربانی می کند و سومین سرطان کشنده در جهان است. حدود سه چهارم از کشته شدگان در گذشته به عفونت ویروس هپاتیت مبتلا بوده اند.
ویروس HPV هم به شدت خطرناک می باشد. سرطان دهانه رحم سبب مرگ حدود ۳۱۱ هزار نفر در سال در سرتاسر جهان می شود که اخیرا به مرگبارترین سرطان در زنان تبدیل گشته است. اما HPV فقط زنان را در معرض خطر قرار نمی دهد. در حالیکه سالانه حدود ۳۶ هزار زن در ایالات متحده قربانی این سرطان می شوند، سالانه تعداد مشابهی از مردان در ایالات متحده به علت سرطان مقعد و گلو در رابطه با HPV جان خویش را از دست می دهند.
واکسن سرطان
نخستین واکسن ویروسی برای محافظت در مقابل عفونت HPV و سرطان های در رابطه با آن جهت استفاده در ایالات متحده در سال ۲۰۰۶ تایید شد و تابحال ثابت شده است که در جلوگیری از عفونت HPV و سرطان دهانه رحم متعاقب آن بسیار موثر است.
واکسن های HPV هم اکنون به صورت گسترده در سرتاسر جهان در دسترس هستند. واکسن HPV بی خطر است و عوارض جانبی بسیار خفیفی دارد و برای کودکان از سنین ۱۱ تا ۱۲ سالگی سفارش می شود، چونکه افراد مختلف در سنین مختلف از نظر جنسی فعال می شوند. اثرات محافظتی این واکسن بیشتر از ۱۰ سال باقی می ماند و تزریقات تقویت کننده هم سفارش شده و در دسترس می باشد.
افراد مسن تر معمولا تا ۲۶ سالگی می توانند واکسن HPV را دریافت نمایند. این واکسن با پیشگیری از عفونت در وهله اول، از سرطان های بعدی که امکان دارد ناشی از عفونت ویروسی باشد هم جلوگیری می کند.
واکسن ویروس هپاتیت B به صورت مشابه در مدت زمان طولانی موفقیت خویش را نشان داده است. این واکسن در سال ۱۹۸۶ ارائه شد و بعنوان نخستین واکسن ضد سرطان شناخته شد. از آن زمان، بیشتر از یک میلیارد نفر در سرتاسر جهان آنرا دریافت کرده اند و مشخص شده که این واکسن فوق العاده ایمن و موثر است.
واکسن ها جان انسان ها را نجات می دهند
تعداد سرطان های پیشگیری شده و نجات جان انسان ها توسط واکسن های ویروس هپاتیت B و ویروس پاپیلوم انسانی بسیار زیاد و غیرقابل انکار است. با این وجود، مانند مقاومت در مقابل واکسن های کووید-۱۹، تردید در تزریق این واکسن ها هم یک مشکل پایدار می باشد. بعنوان مثال در سال ۲۰۱۹ حدود ۴۶ درصد از نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله در ایالات متحده واکسن های سفارش شده HPV خویش را دریافت نکرده بودند و در سال ۲۰۲۰ تنها در ایالت می سی سی پی، پوشش واکسن HPV در نوجوانان به آمار ناچیز ۳۲ درصدی رسید.
اما با این وصف باز هم وضعیت ایالات متحده بهتر از سایر کشورهای پیشرفته است. در ژاپن، نرخ فعلی پوشش واکسن HPV در نوجوانان کمتر از یک درصد است، چونکه گزارش های نادرستی از عوارض جانبی در سال ۲۰۱۳ گزارش شد که این آمار را سبب شده است.
واکسیناسیون تابحال بیماری آبله را ریشه کن کرده و به صورت موثر فلج اطفال، سرخک و برخی بیماری های عفونی دیگر را از بین برده است. بیایید امیدوار باشیم که تلاشهای مداوم در تزریق واکسن بتواند سرطان های ناشی از HPV و سرطان های ناشی از ویروس هپاتیت B را هم به تاریخ پیوند دهد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب